Na końcu świata - prawie, byłem dzisiaj. Ściśle rzecz ujmując to byłem na rubieżach UE. Po drugiej stronie szlabanu Ukraina. Krótka to wycieczka, bo gdybym mógł na balkonie stanąć to bym granice z domu zobaczył. Chciałem jednak dokonać inspekcji na remontowanym odcinku drogi z Przemyśla do granicy w Malchowicach. Widać że prace rozpoczęte ale rozmachu to jeszcze nie nabrały. Zawitałem również na Zniesieniu, gdzie przy dobrej widoczności jak zwykle można napawać wzrok piękna panorama miasta.Byłem też z paru innych miejscach. Popatrzcie i powiedzcie gdzie to może być? Wycieczkę moim automobilem odbyłem z moim synem Arkadiusz Bar jako mój oslobisty kierowca.

Odbyłem dzisiaj cudowną i sentymentalna podróż po jakże pięknych drogach Pogórza przemyskiego.   Z Przemyśla przez Krasiczyn do Birczy, następnie przez Brzuzkę, Hutę, Łazy i korzeniec. To drogi i tereny bardzo dobrze mi znane. Po pierwsze, że mam tam rodzinę i od małego odwiedzałem te strony. Po drugie, że zjeździłem te tereny rowerem wzdłuż i wszerz i znam każdą dróżkę i ścieżką leśną oraz wiele innych krajobrazowo i przyrodniczo  cudownych miejsc. Po trzecie, że organizowałem tam dziesiątki razy rajdy samochodowe i testy dla zawodników. Pogórze przemyskie jest piękne o każdej porze, również późną jesienią, gdy lasy pozbawione bujnej liściastej czupryny, odkrywają ciekawie ukształtowaną rzeźbę terenu. Liczne wąwozy, meandrujące wśród poszycia leśnego strumienie,  i jeszcze możliwa gdzieniegdzie do podziwiania, stara autentyczna drewniana zabudowa mieszkalna z gospodarczym obejściem. Ale to już ostatnie chwile aby podziwiać te domostwa w których przez tyle lat tętniło życie. To te właśnie domy, pamiętają doskonale lata 40 i grasujące na tych terenach oddziały ukraińskiej powstańczej armii  i strach ich mieszkańców przed ich okrutnym postępowaniem.  Odwiedziłem oczywiście rodzinę, byłem w miejscu w którym stał kiedyś dom mojego pradziadka, a nie byłem tam już 3 lata. W rolę mojego kierowcy wpisał się mój syn.